Καλώς όρισες στην συντροφιά μας φίλε μου και περαστικά στον σκυλάκο σου!
Πωπω τι μπορείς να πάθεις στα καλά καθούμενα...!!!
Τυχερούλης ήταν μέσα στην ατυχία του που μπόρεσε και αφαίρεσε ο γιατρός το καλαμάκι χωρίς να χρειαστεί επέμβαση...
Έχεις απόλυτο δίκιο, η μεγάλη λαιμαργία που έχουν μερικά σκυλιά τα βάζει σε θανάσιμο κίνδυνο!!!
Έχω αντιμετωπίσει και εγώ στο παρελθόν πολύ σοβαρό πρόβλημα με ένα σκυλάκι πολύ λαίμαργο που είχα τότε!
Άρπαξε στο δρόμο, όπως περνάγαμε δίπλα από ένα αλουμινόχαρτο που κάποιος είχε βάλει με αποφάγια για να φάνε οι αδέσποτες γατούλες της γειτονιάς, ένα κόκκαλο από κοτόπουλο και μέχρι να σκύψω και να τον πιάσω, να του το βγάλω από το στόμα, το κατάπιε αμάσητο, επειδή ήξερε ότι θα του το έπαιρνα...
Και όπως καταλαβαίνεις από την επόμενη μέρα άρχισε ο Γολγοθάς μας...
Άρχισε να έχει αίμα στα κακάκια και να κάνει και εμετούς επίσης με αίμα!!! Εννοείται ότι δεν έτρωγε και δεν έπινε ούτε γουλιά νερό και ότι άρχισε να λιώνει το σκυλί στην κυριολεξία και δεν μπορούσαμε να του κάνουμε τίποτα, επειδή πριν 30 περίπου χρόνια που συνέβη αυτό το περιστατικό, δεν είχαν οι κτηνίατροι ούτε υπερηχογράφους ούτε όλα αυτά τα μηχανήματα που υπάρχουν τώρα και που μπορούν να βοηθήσουν σε πολλά θέματα.
Έφθασε πραγματικά ένα βήμα πριν τον θάνατο και από θαύμα σώθηκε!!!
Εγώ περιττό να σου πω, ότι από τότε έχω πάθει τέτοια φοβία με τα κόκαλα που δεν θέλω ούτε να τα βλέπω, όχι να τα δώσω σε ζώο... και δεν μιλάω τώρα για κόκαλα κοτόπουλου που είναι άκρως επικίνδυνα, μιλάω για οτιδήποτε κόκαλο, αλλά αυτός που πέρασε όλη αυτήν την ταλαιπωρία, δυστυχώς το μάθημα δεν το πήρε... και μέχρι τα βαθιά του γεράματα που έφυγε για το μεγάλο ταξίδι... ήταν πάντα το ίδιο λαίμαργος, έζησε όμως μέχρι τα 18,5 χρόνια!